वाचून बघा

(कृपया हेही  पहावे :
http://www.manogat.com/node/18283 )

बाप-लेक आज पुन्हा कडाक्यानं भांडलेत-
टोकदार अपशब्द घरभर सांडलेत..
मी सारं ऐकतेय, पाहतेय
त्याच्या डोळ्यांतले अश्रू – धुमसणारे
आणि ह्यांचे अबोल हुंदके
फक्त मलाच ऐकू येणारे…
..
दोन वादळांमधल्या अस्वस्थ शांततेत
जीव मुठीत घेऊन वावरतेय,
त्या क्षणाला टाळत-
जेव्हा मला बनावं लागेल
त्या दोघांतला लवाद ,
ज्याला नसते
स्वतःची कुठलीच दाद- फिर्याद
..
त्या दोघांची वकील, साक्षीदार
माफीचाही –
मीच असणार आहे
कुणी जिंको वा हरो, शेवटी
मीच हरणार आहे….

This entry was posted on 15 11 2009 at 9:41 pm and is filed under मराठी कविता. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.