( कृपया हे ही पाहावे :
http://www.manogat.com/node/18136
http://www.maayboli.com/node/11755 )
किती डोकवावे, कुणाच्या मनी हे कळावे कसे
कुणा आपले हो म्हणावे, कुणा प्रेम द्यावे कसे
तुझे हासणे भासते चांदणे चंद्रबिंबासवे
चकोरास थेंबातले तृप्त होणे, जमावे कसे
इथे हात नाहीत गोंजारणारे, कळ्यांचे सखे
फुला-रोपट्यांनी डुलावे, झुलावे खुलावे कसे
कुठे भेटली ती मला एकटीशी, म्हणावी तशी
जरी हासली गोड- जन्मास सार्या पुरावे कसे
जमावास बंदी कशी घातली पापण्यांनी तुझ्या
कधी लोचनांच्या तटी आसवांनी जमावे कसे
******************************
कसे तृप्त व्हावे, कधी आवरावे, सुटावे कसे
खरे हेच कोडे- ‘अता हे पुरे’ हे कळावे कसे
पुसा आसवे, ते निघालेच- देऊ शुभेच्छा,चला
विचारून पाहू इथे मागच्यांनी तरावे कसे
पहाटे दवाने भिजावे तसे लाजणे हे तुझे..
पहावे, तरी कोरडेही रहावे- जमावे कसे
विरक्ती हवी,शांतताही- तुम्हा मोह माया नको ?
अहो, संचिताने दिले दान ते आजमावे कसे ?
मला एकटा पाहुनी धाडले सोबतीला जसे
तुझ्या आठवांचे थवे लोटले- थोपवावे कसे
जरी ओळखीचेच आहेत सारे बहाणे तिचे-
नव्या रोज गोडीगुलाबीस नाही म्हणावे कसे !
*******************************
05 11 2009 येथे 2:45 सकाळी |
एकदम मस्त.
05 11 2009 येथे 10:40 pm |
सामंत साहेब,
तुमच्या नियमित प्रोत्साहनाचं अप्रूप वाटतं, आभार !
06 10 2012 येथे 11:21 pm |
A beautiful poem, it touched my heart