अशीच ती खुळ्यासमान वागते कधी कधी
अजूनही मला बघून- लाजते कधी कधी
नभात मेघ दाटता मनातल्या खणातले-
खट्याळ मोरपीस ते खुणावते कधी कधी
जुन्या वहीतली तुझी फुले कधीच वाळली
कुणी चुकार पाकळी उसासते कधी कधी..
दुपार शोधते जरा निवांत कोपरा कुठे-
बघून गर्द सावली विसावते कधी कधी
कधी-कसे-किती-कुठे..जरी तिचेच कायदे ,
न राहवून तीच खोड काढते कधी कधी !
तिला नको असेल काव्य- ऐकवू विनोदही
उनाड पोरही नशीब काढते कधी कधी !
तुझ्या कथेशिवायही नवे लिहून पाहतो
तुला फितूर लेखणी दुखावते कधी कधी
तुझ्यापुढे मनातले म्हणूत,रोज वाटते
‘नकोच!’- मूठ झाकली बजावते कधी कधी !
अजूनही कधीतरी तसाच चंद्र वाहतो
पिऊन चांदणे निशा जडावते कधी कधी..
28 02 2010 येथे 12:33 pm |
एकदम मस्त..!!
अहाहा………सही !! मजा आ गया !! फार सुरेख उतरलेत भाव !!
28 02 2010 येथे 2:42 pm |
मनःपूर्वक धन्यवाद !
03 03 2010 येथे 6:04 pm |
पिऊन चांदणे निशा जडावते कधी कधी..
faarach chhan
03 03 2010 येथे 11:23 pm |
आभारी आहे !
18 03 2010 येथे 11:52 सकाळी |
Sahiye……. 🙂
19 03 2010 येथे 12:11 सकाळी |
धन्यवाद !
30 09 2012 येथे 4:17 pm |
khup chaan