वाचून बघा

बघ एकांत, बसू निवांत, जीवनाचा हट्ट आहे
भेटल्यावर काय बोलू, हे जरा अस्पष्ट आहे
पचवुनी आकांत माझे, शांत जग हे झोपलेले
जागवु त्याला कसे हे काय करणे इष्ट आहे ?
सुखमहाली दंगलो मी, दु:ख दारी तिष्ठले
स्वागता गेलो न म्हणुनि मजवरी ते रुष्ट आहे
कसे म्हणू तू एकदाही, भेटलीस मज नाही
आलीस,म्हटलेस ‘नाही’,त्यात मी संतुष्ट आहे !
पाहिले स्वप्नीच होते,वास्तवाचे स्वप्न मी
भानावर आलीस तू,रोजची मज गोष्ट आहे !
ये असा बाहूंत माझ्या, आसवांना वाट देऊ
स्वच्छ डोळ्यांनी उद्याला, पाहू कोणा कष्ट आहे…

This entry was posted on 27 04 2008 at 11:42 pm and is filed under मराठी गझल. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.